Ton slaapt tot een uur of 10 en kan dan nog net even het ontbijt meepikken maar Laurens wordt rond een uur of 12 pas wakker. We eten even iets in een klein restaurant dichtbij het hotel. Ondanks dat het maar een klein restaurant is bestaat de bediening toch uit een stuk of vijf mensen waaronder enkele voor het oog niet onplezierige dames. Wat opvalt is dat ze hier, net als in het hotel overigens, ook een engelstalige menu-kaart hebben.
Rond een uur of drie vertrekken we met een aantal equipes voor een relaxed tochtje naar het Baikal meer. We genieten van een kopje koffie aan het water en gaan daarna de boot op voor een korte rondvaart. Gelukkig hebben we onze jas bij want het is hier dankzij de wind niet erg warm. Heerlijk even uitwaaien en genieten van het uitzicht.
Op de weg terug raken we dankzij allerlei éénrichtingswegen verdwaald in de stad. Wanneer we bij een kruispunt even staan te twijfelen of we wel links af mogen, het was namelijk een éénrichtingsweg met twee banen gescheiden door tramrails, merkt een politieagent ons op. We besluiten de weg toch maar in te slaan en ja hoor, de zwaailichten gaan aan en door de megafoon worden wij geboden te stoppen. Zoals de meeste agenten hier spreekt ook deze meneer geen Engels. Hij vraagt om de auto-papieren ('documente') maar deze liggen in de hotelkamer. Wijzend naar de sleutel van onze kamer en het hotel op de kaart proberen wij hem dit duidelijk te maken. We laten de man het rijbewijs, voor hem natuurlijk compleet onleesbaar, maar zien en hij loopt even terug naar zijn auto. Enkele minuten later komt hij terug met het rijbewijs en mogen we weer gaan. Geen idee of en zo ja wat we precies verkeerd gedaan hadden maar het meest effectieve in deze situaties is gewoon 'dom spelen' leren wij. Als ze je niet kunnen verstaan en ze geen documenten hebben waarmee ze iets kunnen dan vinden ze het blijkbaar redelijk snel wel goed.
3 opmerkingen:
De lange etappe naar Iroetsk was op de gewone kaart al spannend. Maar het is toch goed gekomen. En wat sleutelen onderweg is toch jullie hobby??
Wij tellen nog 2700 km. Geniet ervan. Groet Willem en Tine Lelieveld
Hallo Ton en Laurens,
Ik heb weer genoten van een paar spannende verhalen. Zo aan de foto's te zien vergt het "circuit" meer dan het Eurocircuit in Valkenswaard. 1100 km over dergelijke wegen moet toch slopend zijn.
Is de ploeg nog compleet of zijn er inmiddels toch uitvallers ? Waar blijven zij dan met hun wagens ?
Weten jullie al of jullie Peking in mogen rijden ?
groetjes en tot ziens
Wim Louwers
I've seen you on road near Baikal lake, at Sludyanka. Amazing cars!
Good luck!
Een reactie posten