Dag 20: Ulan Ude - Duguna Khad (300km)

We vertrekken vandaag vroeg, rond half 5, zodat we dan ook vroeg bij de Russisch - Mongoolse grens zijn. Gezien onze eerdere ervaring met de Russische grens is dit geen slecht plan. Onderweg haalt één van de service-wagens die achter ons reed ons met een noodgang in. Even verderop zien we waarom: equipe 74 is door de vele hobbeltjes in de weg de macht over het stuur verloren, heeft de vangrail geraakt, is gaan slingeren en heeft toen aan de andere kant van de weg ook de vangrail geraakt. De auto kan niet op eigen kracht verder en moet door de service-truck verder gesleept worden.



Het passeren van de grens viel enorm mee. Wel veel papier werk (stempeltje hier, stempeltje daar) maar geen 12 uur staan wachten zonder te weten wat er nu eigenlijk aan het gebeuren is zoals bij de grens tussen Estland en Rusland. Na het laatste stempeltje en een vriendelijk 'welcome to Mongolia' rijden we Mongolië binnen. Het is natuurlijk moeilijk om een auto die total loss is een land in te voeren. Daarom kiest men ervoor de bestuurders in de auto te zetten terwijl deze op het frame achter de truck staat. Tot onze verwondering wordt dit probleemloos geaccepteerd.

Net na de grens moeten we nog even wachten tot de hele groep weer compleet is dus besluiten we even een hapje te gaan eten. We merken meteen een groot verschil met Rusland: we hoeven onze bestelling niet door te geven aan iemand die achter een traliewerk staat, het eten is warm en lekker, de mensen zijn vriendelijker en we hoeven pas te betalen als we vertrekken.



Onderweg passeren we een Fransman in een lelijk eendje die we al een keer eerder gezien hadden en blijkbaar een zelfde soort tocht aan het maken is.



Het landschap is hier prachtig. We rijden door een uitgestrekt heuvelachtig gebied dat door een groen laken bedekt is. Op gegeven moment zien we bij een onverhard zijweggetje een bord staan met 'Volvo'. Het stoffige, een aantal kilometer lange weggetje leidt ons naar het ger-tenten kamp waar wij zullen overnachten.