Dag 8: Moskou - Nizjni Novgorod (400km)

Vandaag was de eerste dag dat we samen met de groep (4 andere teams/autos) hebben gereden. We zijn rond 8 uur in Moskou vertrokken voor een rit van maar 400 km. Waarschijnlijk zijn we dus vroeg op de plaats van bestemming en hebben we dus wel wat tijd om wat dingen te gaan bezichtigen. Helaas bleek het anders uit te pakken en zullen we uiteindelijk toch weer rond een uur of 8 's avonds pas bij het hotel aankomen.

De belangrijkste reden hiervoor: een file van ongeveer 100km waar we tot rond de middag in hebben gestaan. Wat opvalt is het aantal 'ongelukjes' dat gebeurd en het aantal mensen dat met pech langs de weg staan. Ook Russen houden blijkbaar niet van file en het duurt niet lang voordat de vluchtstrook maar ook de berm naast de weg als rijstrook in gebruik genomen worden. Al die vreemde auto's trekken wel de aandacht, niet dat er veel spannendere dingen zijn als je in de file staat natuurlijk.., en we worden vaak gefotografeerd.



Na een paar uurtjes in de file begint er ineens een rood lampje te knipperen... koelwater te heet?. Even onder de motorkap kijken en ja hoor, kokend water. Blijkbaar zijn de ventilatoren die boven een bepaalde temperatuur aan moeten gaan niet aangegaan. En in de file is er nauwelijks tot geen rijwind waardoor de radiator zijn warmte niet kwijt kan. Waarschijnlijk heeft iemand aan de regelknop gezeten waardoor de temperatuur waarbij de ventilatoren aan moeten gaan te hoog ingesteld stond. Even aan het knopje draaien en het probleem is opgelost. Gelukkig weten we nu wel dat de temperatuurindicator en het waarschuwingslamp jewerken.



Na de middag heeft een van de andere teams uit de groep een probleem: een gescheurde dynamosteun. Contact opgenomen met het serviceteam want die beschikken in hun vrachtwagen over een lasapparaat. Na even navragen bij het benzinepompstation waar we stonden blijkt er op 500 meter afstand iemand te zijn met een lasapparaat die de steun wellicht kan repareren. Een klein uurtje later (de servicetruck was ondertussen ook al gearriveerd) zijn Ton en Arend terug met een gerepareerde steun waardoor we onze weg weer kunnen vervolgen.



Na een halve dag in de file moet er natuurlijk een beetje doorgereden worden maar daar was oom agent met de radargun het niet helemaal mee eens... 105 waar je 60 mocht (niemand had ergens een bord met deze snelheidsbeperking gezien, maar goed..) de truc die de vorige twee keer lukte werkte deze keer niet, 1500 roebel (ongeveer 50 euro) lichter mochten wij weer gaan.