We rijden ca 8u weg uit Tallinn en verzamelen op een parkeerplaats op ca 30 km van de grens. Van daar af wordt dan in kolonne gereden met servicetruck en sevice wagens er tussen. De strategie is om zodoende te vermijden dat de servicetruck in de, kilometers lange, rij vrachtwagens terecht komt. In de grensplaats Narva worden we, het is inmiddels ca 11.30 u, een parkeerterrein op gederigeerd en via een niet te begrijpen procedure met groene briefjes mogen er steeds 15 auto's tegelijk vertrekken.
Inmiddels is binnen de groep bekend geworden dat wij iets bijzonders onder de motorkap hebben. Voortdurend komen er mensen poolshoogte nemen en worden er uiteraard veel wijze woorden gesproken. Een veel gehoorde opmerking is, dat wij toch wel geluk hadden dat alles direct werkte. Dat is natuurlijk ook wel zo. Toch voelt de opmerking ook aan als een soort miskenning.
Na een paar uur komen de eersten aan de beurt om te vertrekken en het wordt lang wachten, want wij staan vrijwel achteraan. Het schiet echter niet op en rond een uur of half negen 's avonds zijn er nog maar ca 30 auto's weg. Inmiddels horen we van de eerst vertrokkenen dat de weg bar slecht is en dat er al een auto met panne staat. Dan mogen plotseling alle auto's vertrekken. De vreugde is echter erg kort want we moeten nu een eind verderop wachten. Er vertrekken elk half uur maar enkele auto's. Papieren worden gecontroleerd, chassis nrs gecontroleerd en auto's geinspecteerd. Hoe serieus dit alles gebeurd is niet helemaal duidelijk. Er wordt met een lampje op het chassis nr geschenen. Of de man ziet de nrs razendsnel, of hij bekijkt ze niet serieus. Met de auto inspectie idem. Wij hebben de matten over de acubakken liggen, zodat er daar, duidelijk zichtbaar iets zit. De mat wordt niet eens opgetild. Nadat voor de vierde keer paspoorten gecontroleerd zijn, mogen we rijden. Het is dan inmiddels ca 02.30 u in de ochtend. We tanken nog even en stellen de verstralers zodanig af dat we het wegdek goed verlichten en gaan dan rijden. De wegen zijn inderdaad erbarmelijk. Kuilen en gaten waar de auto's omheen zigzaggen. Vaak geen streep op de weg. Simpelweg rijden waar de minste kuilen zijn. We kunnen met ons superieure veersysteem echter goed doorrrijden en halen diverse eerder vertrokken teams in.
Onderweg nog een auto voor ons die van links naar rechts over de weg slingert en werkelijk de
volle breedte van sloot tot sloot benut. Hij rijdt af en toe hard en af en toe langzaam. We durven hem niet in te halen. Na intensief signalen geven met het licht, stopt de auto rechts van de weg. We kunnen hem dan veilig inhalen. Dit was echter niet de eerste rus in beschonken toestand die we tegen gekomen waren.
Na ongeveer 2 uur zijn we in Sint Petersburg. We vinden echter het hotel niet. Het is echt moeilijk om te rijden op borden die je niet kunt lezen. We "vragen" bij een tankstation de weg. Hier is een tankauto benzine aan het lossen. Na ongeveer 20 minuten zal deze klaar zijn en hij moet de richting van het hotel uit. Hij rijdt voor ons uit in een tempo dat we met onze personenauto nauwelijks kunnen volgen. Om ca 5.30 u arriveren we bij het hotel. ( We horen later dat de laatste om ca 8.30 u is aangekomen) Weinig diner uiteraard. Er staat een lunchpakket klaar. We eten wat en gaan slapen. Blij dat de volgende dag een rustdag is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten